Nga Fjodor Dostojevski
Më kujtohet, kam qenë jashtë shtetit, e kam kaluar mirë, jam zbavitur. Për pak sa s’u martova me një konteshë, ishte franceze. E dashurova si i çmendur, desha t’i kushtoja jetën. Po u martua me një tjetër, jo me mua. Rast i çuditshëm ishte: u largova jo më shumë se dy orë, kurse tjetri ia mbushi mendjen, doli i fituar, një baron gjerman ishte. S’kaloi shumë dhe e futën në çmendinë.