Nga Enkel Demi
Kjo zonjë është simboli i protestës së djeshme. Ajo ka pritur që aktivistët të largohen dhe të mbledhë ç’të mundet nga mbeturinat e domateve e portokalleve, me të cilat u godit godina e Bashkisë së Tiranës.
Kemi të bëjmë me një njeri të panjohur, me thënë të drejtën dinjitoz që mundohet të fitojë bukën e gojës atje ku të tjerët ngrejnë kauzën e mirëqenies.
Shqipëria është duke përjetuar ditë skamje, kurse energjitë politike jo rrallë shpenzohen kot më kot për çështje që ka gjasa mos të kenë shumë rëndësi. Ata që ishin të mërzitur dje dhe do të vazhdojnë në vijim me mërinë e tyre, janë të shqetësuar, sepse nuk i kanë më besë institucioneve. Ata janë të nxehur, sepse mendojnë që autoritetet e kanë me të futur, fillimisht do të bëjnë një park lodrash, pastaj ja japin privatit me konçesion, pastaj ky privati i këput një pallat dhe ia ku u lamë me parkun. Kësaj i thonë të të ngrihen nervat dhe të bësh gjëmën se parashikimin e fatit për të nesërmen Jorgo Pula ta ka nxjerrë keq. Dhe nuk kanë pikën e fajit që nuk besojnë, sepse as 300 metra më andej ka do gropa që kërcënojnë me pallate shumëkatëshe si është gjithë lagjia e re, e cila është ndërtuar poshtë digës së liqenit.
Nga ana tjetër është Bashkia që tani e ka zënë me inat të madh ta bëj këtë kënd lojërash, sepse tash e koncepton se kjo është një sfidë e mirëfilltë politike. Nëse tërhiqet, kjo do të shihet si zbythje dhe fiton Elian Tanini. Po mirë, ç’të keqe ka të fitojë një herë edhe Eliani, meqë nuk ka as kosto? Pos kësaj, përse gjithë këto energji të harxhuara pa lidhje, kur ky projekt mund të ishte shpjeguar një javë para se të ndodhte rrethimi, në mënyrë që vrapuesit mos ta zbulonin si të papritur mëngjezore.
Interesante është se Eljani me shokë, kur kanë protestuar për pallatet ca metra më tej kanë patur për aleat Bashkinë, të cilës sot po i prishin rrethimin. Kjo e fundit ka hapur davanë gjyqësore për ndalimin e ndërtimit të tyre. Ndërrojnë metrat, ndërrojnë aleancat.
Gjithsesi si me këndin e lojërave, si pa këndin e lojërave, asaj zonjës i hynin në punë domatet, sepse uria nuk ta jep luksin e shëtitjes në natyrë dhe sipas meje ky është thelbi.