Nga Aleksandër Vasil
Në të gjitha gjuhët që shkruhen me alfabet latin ka zanore që u shtohen dy pika nga sipër ose dhe shenja të tjera për të treguar tinguj të tjerë nga tingujt a-e-i-o-u-y, si për shembull: ä-å-ü-ö, por edhe zanore të dubluara si: ei-ue-œ etj.
Shqipja, si gjuha në rrënjë të gjuhëve vjen me një tingull të fuqishëm-ë- që nuk e ka asnjë nga këto gjuhë dhe jo vetëm i plotëson zanoret e tjera të tyre, por hap një dimension tjetër perceptimi të botës.
Ky tingull i mrekullueshëm pellazgo-iliro-arbro-shqiptar i shprehur në një gërmë të veçantë nga të gjitha zanoret e gjuhëve të tjera, është një Univers më vete, jo vetëm për gjuhën tonë, por për të gjithë Fonetikën Botërore në tërësi!
