Gjatë kohës që jetoja në Tiranë pata një mani për të kërkuar në google emrat e rrugëve të Tiranës, rezultatet më dolën guerrilas komunistë, atentatorë dhe nja ca rrugë të reja mbanin emrat e disa kolaboracionistëve që kishin filluar t’i riciklonin. Rruga ku banoja unë është ky bobi që kanë hedhur në litar, Muhamet Gjollesha. Po të kërkosh në google, nuk ka asnjë informacion për jetën dhe veprën e tij.
I lindur në Lazarat, me profesion inxhinier, ndoqi Shkollën e Mesme Teknike ku drejtor ishte amerikani Harry Fultz. Drejtonte gazetën e shkollës “Laboremos” ku shkrimet e tij spikasnin për liri, i majtë i thekur, antifashist, pjestar i Konferencës së Pezës dhe Mukjes, i përjashtuar nga Partia Komuniste në janar të 1944 për shkak të kritikave në lidhje me nxitjen e vëllavrasjes.
Në 28 shkurt 1944 u spiunua nga shoku i tij Skënder Nega (kryerobsh) dhe u kap rob nga nazistët. E torturuan në mënyrat më çnjerëzore dhe në 29 shkurt, që të terrorizonin popullin e mos të ngrinin krye, u var para xhamisë tek sheshi i Pazarit të Ri. Nga 19 djem dhe vajza të reja që u varën në litar nga naziztët, 18 morën titullin “Hero i Popullit”, por jo Muhamet Gjollesha sepse kundërshtoi komunistët dhe ëndërroi për një Shqipëri tjetër. Vetë Enver Hoxha e ktheu mbrapsht propozimin me arsyen se ishte “për demokraci borgjeze”,ndërsa Mid’hat Frashëri i është lutur t’i bashkohej Ballit Kombëtar.
Por kjo foto ka ende histori. Sipas Gëzim Bashës, profesor në Wisconsin International Academy, poeti i famshëm vlonjat Fatos Arapi i ka pohuar se ishte pikërisht kjo ngjarje që e bëri të dilte partizan 14 vjeç. Gjithashtu kjo foto i është dërguar Winston Churchill-it dhe Roosvelt-it në dosjen e Shqipërisë në Konferencën e Jaltës.
Sot 75 vjet pa lazaratasin trim, fisnik dhe të ditur Muhamet Gjollesha. Qoftë i paharruar përjetë!
