Është kaq ditë e vështirë, dy pamje të tmerrshme që vijnë nga dy skaje të ndryshme. Fëmijët në Bruksel që qajnë e ulurijnë nga tmerri i sulmeve në aeroport dhe metronë e Brukselit. Nga ana tjetër fëmijët sirianë të ngujuar në kufinjtë e Ballkanit në pritje të një rrugë të re për jetën e tyre, rrugë që s’po ju hapet. Dy palët viktima të dhunës terroriste të ISIS. Britmat e fëmijëve në Bruksel dhe trishtimi e vuajtja e fëmijëve në kampet e tmerrit si ai i Idomenit, janë ajo çfarë prodhoi dështimi i vendeve demokratike për të menaxhuar situatën.
Në tymnajën e bombave që shpërthejnë çdo ditë në Siri dhe nga kaosi i krijuar nga “eventet” e befta në zemër të Europës pasojat janë këto pamje fëmijësh të veshur keq, të kequshqyer dhe të braktisur mes plasmasit dhe baltës së stinës, në zona mes kufijëve të një Europe që zgjidhjen e lë “tek porta”.
Nga ana tjetër asistojmë tmerrin e pasojave të zgjidhjeve gjysmake dhe të mitit të sigurisë. Me qindra janë fëmijët e traumatizuar sot në Europë. Këta të fundit, të cilët mendohej të mirëprisnin “shokët” e tyre sirianë që i largohen dhunës, asistuan sot po të njëjtën dhunë, nga e njëjta dorë. Vendet e BE-së atje ku duan të shkojne sirianët për të shpëtuar fëmijët e tyre nuk është më kaq i sigurt.
Përmes fotografive të LSA-së vjen pamja e frikshme e jetës së fëmijëve sirianë në kampin e Idomenit.
