Nga Artan Fuga
Mbaroi!
Vijeni flamurin në gjysmë shtizë sot!
Mos kujtojë njeri se nuk e dija që letra ime më shumë do ta ndizte zjarrin e pasionit shkatërrues. Por, të lutesh për kulturën kombëtare nuk është kurrë turp. Eshtë nder. Unë mund edhe të lyp për këtë. Di edhe të tjera gjëra të bej.
Me durim.
Qysh sot, Shqipëria, pas ndofta një shekulli, nuk do të ketë me institute për albanologji, as një Qendër albanologjike si institucion më vete.
Hendeku është bërë greminë.
Kultura kombëtare ka marre kështu një goditje vdekjeprurëse.
Pallavrat pa lidhje në shërbim të lobive antikombëtate nuk e mbulojnë dot gjëmen e ndodhur.
Shihni programet mësimore të gjimnazit, aprovuar nga ministria e arsimit, një keqtrajtim i ndyrë i trashegimisë letrare, filozofike, artistike, kulturore kombëtare, një minim me tritol administrativ i traditave tona që duhej të mbanin lidhur popullin me atdheun.
Eshtë një platformë e tërë!
Dhe pyesin gjoja të habitur: Perse ikin shqiptarët nga atdheu, nuk ikin serbet, nuk ikin bosniakët, nuk ikin maqedonasit! Ja përse ikin. Se n’a kanë tharë çdo gjë kombëtare.
Eshtë një disfatë tjetër. Shumë më e ndershme ama se ajo e atyre që me të tilla fitore do të kenë turpin më vete.
Mund të luash me pushtetin, por me Historinë kurrë.
Kujtesa nuk do ta harrojë. Ka pasur kohë edhe më të erreta dhe hiri është ndezur përsëri.
Nga Artan Fuga
Mbaroi!
Vijeni flamurin në gjysmë shtizë sot!
Mos kujtojë njeri se nuk e dija që letra ime më shumë do ta ndizte zjarrin e pasionit shkatërrues. Por, të lutesh për kulturën kombëtare nuk është kurrë turp. Eshtë nder. Unë mund edhe të lyp për këtë. Di edhe të tjera gjëra të bej.
Me durim.
Qysh sot, Shqipëria, pas ndofta një shekulli, nuk do të ketë me institute për albanologji, as një Qendër albanologjike si institucion më vete.
Hendeku është bërë greminë.
Kultura kombëtare ka marre kështu një goditje vdekjeprurëse.
Pallavrat pa lidhje në shërbim të lobive antikombëtate nuk e mbulojnë dot gjëmen e ndodhur.
Shihni programet mësimore të gjimnazit, aprovuar nga ministria e arsimit, një keqtrajtim i ndyrë i trashegimisë letrare, filozofike, artistike, kulturore kombëtare, një minim me tritol administrativ i traditave tona që duhej të mbanin lidhur popullin me atdheun.
Eshtë një platformë e tërë!
Dhe pyesin gjoja të habitur: Perse ikin shqiptarët nga atdheu, nuk ikin serbet, nuk ikin bosniakët, nuk ikin maqedonasit! Ja përse ikin. Se n’a kanë tharë çdo gjë kombëtare.
Eshtë një disfatë tjetër. Shumë më e ndershme ama se ajo e atyre që me të tilla fitore do të kenë turpin më vete.
Mund të luash me pushtetin, por me Historinë kurrë.
Kujtesa nuk do ta harrojë. Ka pasur kohë edhe më të erreta dhe hiri është ndezur përsëri.
