Pas një beteje të gjatë me sëmundjen e rëndë, Gianluca Vialli nuk ia doli dot, duke mbyllur sytë përgjithmonë. Pasi ish-futbollisti italian, u largua nga detyra si kreu i delegacionit të Kombëtares pak ditë më parë. Gjendja e tij shëndetësore ishte përkeqësuar. Kjo për shkak të kancerit në pankreas që ishte diagnostikuar në vitin 2017.
Pas vdekjes së Sinisa Mihajlovic, bota e futbollit është përfshirë nga një tjetër goditje. Dashamirësit e kësaj loje u mblodhën rreth familjes dhe miqve të Gianluca Viallit duke vajtur vdekjen e tij.
Vialli gjatë karrierës së tij si futbollist kishte qenë një nga sulmuesit më të fortë italianë mes viteve ’80 dhe ’90, aq sa shënoi gati 300 gola në ndeshjet zyrtare; pas fillimeve me Cremonese, ai kishte shpërthyer me fanellën e Sampdorias ku kishte qenë një nga protagonistët e Scudettos historike Blucerchiati.
Me Dorians ai kishte fituar edhe një Kupë të Fituesve të Kupave, e përsëritur më pas gjatë përvojës së tij në Chelsea, ndërsa sukseset më të mëdha i kishte ardhur gjatë përvojës së tij me Juventusin, duke parë suksesin në Champions League të fundit të fituar nga bardhezinjtë.
Si trajner ai kishte qenë nismëtari i kursit të ri të Chelsea-t, duke vendosur në tabelën e shpalljeve gjithsej pesë trofe përfshirë Kupën e Fituesve të Kupës, ndërsa kryevepra e tij e fundit kishte qenë përvoja triumfuese me kombëtaren në kampionatet e fundit europiane. .
Pas një beteje të gjatë me sëmundjen e rëndë, Gianluca Vialli nuk ia doli dot, duke mbyllur sytë përgjithmonë. Pasi ish-futbollisti italian, u largua nga detyra si kreu i delegacionit të Kombëtares pak ditë më parë. Gjendja e tij shëndetësore ishte përkeqësuar. Kjo për shkak të kancerit në pankreas që ishte diagnostikuar në vitin 2017.
Pas vdekjes së Sinisa Mihajlovic, bota e futbollit është përfshirë nga një tjetër goditje. Dashamirësit e kësaj loje u mblodhën rreth familjes dhe miqve të Gianluca Viallit duke vajtur vdekjen e tij.
Vialli gjatë karrierës së tij si futbollist kishte qenë një nga sulmuesit më të fortë italianë mes viteve ’80 dhe ’90, aq sa shënoi gati 300 gola në ndeshjet zyrtare; pas fillimeve me Cremonese, ai kishte shpërthyer me fanellën e Sampdorias ku kishte qenë një nga protagonistët e Scudettos historike Blucerchiati.
Me Dorians ai kishte fituar edhe një Kupë të Fituesve të Kupave, e përsëritur më pas gjatë përvojës së tij në Chelsea, ndërsa sukseset më të mëdha i kishte ardhur gjatë përvojës së tij me Juventusin, duke parë suksesin në Champions League të fundit të fituar nga bardhezinjtë.
Si trajner ai kishte qenë nismëtari i kursit të ri të Chelsea-t, duke vendosur në tabelën e shpalljeve gjithsej pesë trofe përfshirë Kupën e Fituesve të Kupës, ndërsa kryevepra e tij e fundit kishte qenë përvoja triumfuese me kombëtaren në kampionatet e fundit europiane. .