Nga Robert Burns
Fermer i ndershëm ish im atë
Të merrte gjak në vetull,
Dhe nga pasardhësit e ngratë
Kërkonte djersë e rregull.
S’jetonte dot pa punë e nder,
Megjithëse ish i varfër;
Të jesh pa nder, më mirë tmerr,
Më mirë fli mbi hasër!
Ai s’më la, plëng e çiflik,
Më rriti çun të mirë,
Nuk desha të isha pasanik,
I madh kisha dëshirë.
S’kam qenë i humbur pa talent,
Kam pasur pakëz shkollë,
Mendova vetes t’i hap shteg,
Të bëhem mendjehollë!
Asgjë s’ndriçon, as shpresa s’rron
Po s’rrodhi djersa lumë:
Gjersa mes njerëzve jeton,
Kërko mundim e punë!
Të mbjell, të korr, të mpreh kosor,
Të ngrihem që me natë
Ja ky mësim i madh botëror
Më mbeti nga im atë.
