Mjerim dhe shpresë- Nga Ivi Zhulla
Çfarë do të thotë të jesh i varfër, të lindësh i tillë, e të përballesh me sfidat që ajo te imponon, deri edhe pamundësinë për të shkuar në shkollë. Ka mjerim, por ka edhe përpjekje e sakrifica për të ndjekur ëndrrën e të qënit si gjithë të tjerët.
Ja dy rastet specifike:
“Unë jam Silvio dhe jam 10 vjeç, nuk punoj dhe nuk jam në shkollë. Mami më ka thënë që duhet ta lëj shkollën, unë kam qënë deri në klas të tret. Gjithë ditën rri kot, kam shumë qef ta vazhdojë shkollën. Babi ikën në punë me fshesë dhe pastron rrugët, ndërsa mami punon tek tregu. Unë i dua shumë prindërit sepse lodhen gjithë ditën e gjithë natën dhe i dhëmbin këmbët.”
“Jam Noel Allka, jam në klasën e gjashtë në shkollën “Qazim Turdiu”. Notat e mija janë 8, 9 dhe 10 dhe lëndët e mija të preferuara janë Matematika, Kimia dhe Biologjia. Në klasën time jemi 32 nxënës dhe kam vën re që jemi në shumë shtresa të ndryshme ekonomike. Unë këtë e vëj re gjatë pushimit të gjatë sepse fëmijët e varfër nuk blejnë asnjëherë çokollata, patatina, sanduica, i shikoj nga veshja. Unë me dy tre shokët e mi i kemi ndihmuar që sadopak të ndjehen të barabartë si ne. Mos të rrin të veçuar”.
