Nga Akil Kraja
Përballë Asosiacionit serb, duket e nevojshme të kemi dhe ne alternativën tonë duke propozuar pse jo konceptin e një “hapësire komb shqiptare”. Jo si një projekt që prek kufij apo kompetenca ekzekutive, por si një nismë me fokus kryesor promovimin e shkëmbimeve kulturore e ekonomike mes shqiptarëve.
Hapësira komb nuk do t’i drejtohej vetëm bashkëkombësve tanë në Ballkan, por dhe atyre në Itali, Greqi, Angli, ShBA etj. Si një instrument zhvillimor në shërbim të shqiptarëve kudo që ndodhen, hapësira komb nuk do të ishte kurrsesi një nismë zgjerimi, pushtimi e dhune etnocentrike siç Vuçiç po promovon projektin e rilindjes së Jugosllavisë. Hapësira komb është një sintezë europiane e atlantike të drejtash universale ku identiteti e tradita shkojnë dorë më dorë me liritë ekonomike e politike. E kam shtjelluar dhe më parë konceptin e hapësirës komb dhe artikullin referues mund ta gjeni në komente.
– Kam dyshimin e fortë që harta zgjedhore, modeli administrativ e kultura buxhetore siç janë aktualisht nuk u mundësojnë asnjë opozite të fitojë zgjedhjet vendore përballë asnjë ekzekutivi.
Tendencat centralizuese janë shumë të forta aq sa qytetarët kanë frikë se i gjithë qyteti mund të persekutohet nëse dalin nga linja e ekzekutivit. Ndaj për hir të diskutimit, një model alternativ mund të ishte që zgjedhjet vendore dhe legjislative të bëheshin në të njëjtën ditë. Kjo do të siguronte një farë relaksimi të jetës politike, ulje të kostove financiare e organizative për partitë politike e taksapaguesit në tërësi, por dhe krijimin e hapësirave për referendume qytetare si barometër konstant për çdo qeverisje. Një skenar që funksionon dhe në rast zgjedhjesh të parakohshme, siç ndodhi me zgjedhjet e 6 marsit të kaluar.
– Në çdo rast, roli i ekzekutivit mbi pushtetin vendor duhet kufizuar me kushtetutë.
Asnjë Kryeministër nuk mund të ketë qoftë hapësirën më të vogël për të kërcënuar bashkitë me ndërprerjen e fondeve siç Rama bëri së fundmi. Ndaj, ashtu siç Banka Qendrore ka përgjegjësinë e politikave monetare, mbase ka ardhur momenti për të krijuar një Bankë Zhvillimore Shqiptare me fokus financimin e pavarur të projekteve vendore, por dhe të inovacionit, eksporteve, kërkimit shkencor në shërbim të biznesit e projekteve start up.
– Uji është “nafta” e shekullit të ri, dhe ashtu siç është abuzuar me naftën shqiptare gjatë të shkuarës, kështu duket se do të ndodhë dhe me ujin në të ardhmen.
Do të isha pro projektit të një tubacioni uji që lidh jugun e Shqipërisë me Italinë. Por në kushtet e një pushteti korruptiv, jo-profesional e jo-transparent, nuk mund ta mbështesim këtë iniciativë kurrsesi sot për sot. Teksa flasim për shpopullim masiv, eksport mjekësh e infermierësh, uji do të ishte dosja e rradhës e cila do të ushqente çdo fantazi komplotiste ekstremistësh të një plani global antishqiptar, dhe fundja përse të mos i besosh?
– Basha ka filluar një tur dialogu me të rinj. Lind pyetja me çfarë CV-je u prezantohet vallë?! Me CV-në e fitoreve 2005 – 2013 apo të humbjeve 2013-2021?!
Me Berishën afër ai vetëm ka fituar si ministër, kryetar bashkie e kryetar partie. Me Berishën larg, ai vetëm ka humbur. Humbi zgjedhjet e para të 2015, përfshi në Tiranë ku u tremb të rikandidonte përballë Veliajt pa garancinë kryeministeriale të Doktorit, ashtu siç humbi dhe zgjedhjet e fundit të 2021, kur e këshilluan ta fshihnin “atë” gjatë fushatës.
Humbi sërish përballë Kuvendit të 11 dhjetorit, por dhe pas zgjedhjeve të 6 marsit. Dhe pse pas 18 vitesh në politikë, përhumbja politike është e tillë saqë i duhet të citojë emrin e “tij” në mënyrë që të bëhet lajm, lerë pastaj të bëjë shtet, të luftojë korrupsionin, krimin e varfërinë e shqiptarëve, të mundë Ramën, Veliajn apo dhe Ballukun e kushdo qoftë në krye të PS.
Basha nuk e kupton dot që betejën e ka me demokratët e shqiptarët dhe jo me Berishën, sepse politikën nuk e koncepton dot jashtë kësaj marrëdhënieje.
The post Mbi Kosovën, rikthimin e Bashës e të tjera mendime prag fundjave appeared first on 27.
