Si e bija e ish-portierit dhe trajnerit të futbollit grek, Sotiris, Lina Souloukou u ekspozua me sportin më të njohur në botë që në moshë të vogël dhe siç doli, kjo ishte rruga e saj e destinuar në të ardhmen.
Duke e njohur sportin nga brenda, duke qenë volejbolliste prej disa vitesh, ajo u largua për në Spanjë, ku ushtroi profesionin e juristes (për të drejtën sportive), përpara se të punonte si avokate e përgjithshme e pavarur.
Në ndryshim nga një agjente e njohur me “mentalitet mesatar” që siç kujton, i tha: “Po ti çfarë po bën këtu? Ju duhet të jeni në kuzhinë, duke bërë musaka për fëmijët tuaj”, vuri në dukje vlerën e saj presidenti i Olympiakos (e i Nottingham Forest), Evangelis Marinakis, i cili i dha mundësinë të shpaloset dhe të zhvillohet në këtë fushë.
Ajo e bëri këtë menjëherë dhe brenda një periudhe të shkurtër kohore dhe u bë drejtuese e Çështjeve Ligjore (2016) dhe dy vjet më vonë (2018) u promovua në rolin e CEO-së. Atje ajo qëndroi në këtë post deri në verën e kaluar.
Krahas rolit të saj në Olympiakos, ajo ishte gjithashtu një anëtare Ekzekutive e Bordit të drejtorëve të Shoqatës së Klubeve Evropiane (ECA), duke mbetur anëtare e Bordit të Drejtorëve deri më sot.
“Futbolli është një industri konservatore dhe kjo është diçka që mund ta shihni edhe në ECA. Ju shikoni përreth se kudo ka burra të bardhë, CEO, presidentë”, tha Suloku konkretisht në të njëjtën intervistë në Off the Pitch, të cilën ajo e dha menjëherë pas largimit të saj nga “Karaiskakis” dhe tranzicioni i saj mjaft i suksesshëm prej andej.
Në lidhje me lëvizjen e saj nga Pireu, ajo komentoi: “Në katër vite fituam tre kampionate radhazi, luajtëm në dy Champions League dhe në të njëjtën kohë arritëm të shesim dhe zhvillojmë lojtarë në Mbretërinë e Bashkuar. Në përgjithësi ishte një përvojë e pabesueshme.
Në fillim ishte një provë e madhe. Është e vështirë të bindesh botën e futbollit që t’i besojë një femre një post drejtues. Por ne kemi një mjedis të larmishëm. Trajneri është portugez, menaxheri francez me ngjyrë, tre trajnere femra. Mendoj se kjo ishte pjesë e suksesit tonë.
Isha shumë me fat që pata mbështetjen e menaxhmentit. Ata më besuan mua në këtë rol dhe mbështetën ndryshimet në strukturën që doja të kalonim nëpër këto katër vite. Nuk më dukej sikur kisha një armik kundër meje”.
Një epokë e re në kryeqytet
Largimi i Pietro Berardit nga Roma shënoi rekrutimin e Solukut, me pronarët Dan dhe Ryan Friedkin, që e mirëpritën atë në familjen romane, duke parë tek ajo njeriun që do të udhëheqë klubin historik në ‘Qytetin e Përjetshëm’ në hapin tjetër për vitet e fundit, veçanërisht me kthimin e Jose Mourinhos në Itali.
Në veçanti, trajneri portugez nuk është një nga njerëzit më të lehtë në fushë, megjithatë Solukou tani ka përvojën për të menaxhuar situata të tilla.
Siç tha edhe jashtë fushës: “Menaxhimi i të gjithë këtyre sportistëve, trajnerëve dhe menaxherëve kryesorë me ‘unë’ të mëdha është më i lehtë kur ke komoditetin të thuash ‘Ka gjëra që nuk i di dhe mund të kisha bërë më mirë’, deklaron Lina, drejtoresha ekzekutive e Romës.
