Nga Edmond Arizaj
…prandaj pasi të ulet avioni në Rinas, të dalim të gjithë e t’i godasim me vezë, me domate e me sallate të prishur. Se na kanë fyer. Na kanë dëmtuar imazhin. Na kane ulur kokën kombëtarisht ne syte e miqve italianë.
E pasi t’i kemi nxirë me të shara, me mllefin që kemi mbledhur prej kohësh, me c’të na nxjerrë goja pa mendje dhe djallëzia në shpirt, të mblidhemi dhe të falenderojmë publikisht pronarin e hotelit që iu prish terezia nga festa e mjekëve shqiptare.
Njësoj sic falenderuam vigjilentin shqiptar që “zbuloi” se një nga infermieret punonte në një karburant.
Cfare na duhet t’i mirëkuptojmë edhe për teprimin. Cfarë na duhet të mendojme një sekondë, se me shume na digjet qarku, të mendojme pra se ata njerëz ndoshta kishin nevojë edhe për pak gëzim.
Se ndoshta edhe mund të ishin duke cliruar 30 ditë stres, frikë, presion, tension. Se ndoshta ishin duke zbrazur lumturinë e tyre per jetën.
Ata nuk ishin ushtarë, të mesuar me rregullin dhe disiplinën edhe në momentet më të vështira. E meqë krahasimet me luftën nuk kanë munguar prej disa muajsh, kujtoni se c’bënë ushtarët ruse pasi gjermanët shpallën kapitullimin. Ditë e ditë të tëra duke u bërë xurxull, e me shumë akoma…Sido qoftë. Te fajshëm. Të qortueshëm. Të kritikueshëm për gjestin (dreqi ta haje ata janë mjeke e infermiere, jo shenjtore).
A valle kjo na jep të drejtën e histerisë kolektive t’i përbuzim, t’i fyejmë, t’i masakrojmë e deri t’u urojmë me të keqen?! Mezi po prisnim që “t’i shkiste këmba” dikujt? (Shpresoj që pas pak orësh të mos ketë tituj shqiptarë “Mjekët orgji me prostituta dhe alkool në Breshia”).
Çfarë është kjo ligësi ndaj disa njerëzve, të cilët vetëm 30 ditë më parë vendosën të shkojnë në gryke të ferrit, duke i dhënë një emër të mirë vendit të tyre, vendit tonë? Është tronditëse një dëshire kaq e madhe për t’u vetëfyer. Për të prerë me vrull degën ku jemi ulur të gjithë. Për të mos i uruar te paktën, shyqyr që ia dolet. Faji është personal, qoftë për zhurmë, qoftë për kundërshtim të forcave të rendit. Mos vallë kujtojmë se duke poshtëruar këta njerëz, poshtërohet Edi Rama?! Sepse shpresoj shume që të jete kjo. Pra të mos kemi vërtetë synimin e denigrimit ndaj mjekëve dhe infermierëve, por ndaj Ramës. Megjithëse e turpshme edhe kjo lloj forme, më mirë do ishte kjo se sa ajo e para. Te paktën keshtu nuk do kemi prekur ende fundin e qelbsillëkut.
