Te dashur/a mesues/e,
Javën e ardhshme kur ato fytyra të ëmbla të vijnë në klasën tuaj për herë të parë dhe ju dëshironi t’u jepni detyrën e zakonshme “Si i keni kaluar pushimet verore”, ju lutem konsideroni një fëmijë, familja e të cilit nuk ka pasur mundësi të shkojë për pushime.
Një fëmijë tjetër që është dashur të kujdeset për vëllain/motrën më të vogël, sepse vellai/motra i/e saj/tij me i/e madh/ ka fjetur gjithe diten.
Një fëmijë që i është dashur të rrijë poshtë batanijes deri në orën 2 pas mesnate duke dashur t’i ikë britmave dhe fyerjeve. Një fëmijë që po shikon për të ngrënë dhe për të mbushur barkun, pasi sandwich-i ka qenë ushqimi i/e tij/saj gjatë tërë verës ose që nuk ka ngrënë asgjë dhe e ka kaluar tërë verën duke kërkuar ushqim për veten. Fëmija që po vesh rrobat e vitit të kaluar, sepse familja nuk ka pasur mundësi t’i blejë rroba të reja.
Ka fëmijë që druhen në ditën e parë të shkollës sepse nuk kanë një përgjigje të mirë për pyetjen se si e kanë kaluar dhe çfarë kanë bërë gjatë verës, sepse ndoshta ajo që ata kanë bërë ka qenë veç mbijetesa.
Andaj ju lutem konsiderojeni një pyetje tjetër, psh.: “Çfarë do të bëj këtë vit të ri shkollor”. Por, ju lutem shumë mos i detyroni të shkruajnë një paragraf për të ju treguar se si e kanë kaluar verën. Mjerisht për shumë fëmijë, pjesa më e bukur është që vera ka mbaruar.
Nga Aaron Baker / Përktheu Gentrita Nuka
