Nga Enkel Demi
Në Itali ka do kohë që bëhet një diskutim për lojtarët e Kombëtares, të cilët janë jo italianë për nga rrënjët. Ata në gjuhën e vendit fqinj quhen oriundi që do të thotë se e kanë origjinën nga një vend i ndryshëm prej atij ku jetojnë. Nëse do të përdornim një barbarizëm të shqipes i bie të jenë jabanxhinj. Dikur shumë vjet më parë fashisti Jean Marie Le Pen thoshte se lojtarët e Francës nuk duhet ta këndojnë Marsejezën, pasi nuk ishin francezë. Bëhet fjalë për Francën e madhe kampione të botës.
Zvicerianët pas kaq shumë tallazesh të kota morën më në fund një lajm të këndshëm. Granit Xhaka, ylli i mesfushës së tyre tha që nuk do të shkojë të luajë me Kosovën, por do të qëndrojë tek Kombëtarja helvetike. Kuptohet që në vendin e origjinës rrudhën buzët, madje e shpallën tradhëtar. Para tij Adnan Januzaj u konsiderua besëprerë, sepse nuk pranoi të vishte fanellën kuq e zi.
Por, ka kohë që kombëtaret e futbollit, ashtu si dhe shumë insitucione të tjera janë prekur nga sëmundja e globalizmit. Tash një lojtar mund të konsiderohet italian, gjerman apo azer, mjaft që të ketë dëshirë të luajë për atë vend, t’i japin pasaportën dhe të plotësojë nja dy kushte të FIFA-s. Kjo është arsyeja që shpesh me përfaqësueset e ish-Bashkimit Sovjetik gjen ndonjë lojtar brazilian apo me Maltën një sulmues afrikan. Kjo është arsyeja që Xhaka, Shaqiri, Berhami, Xhemajli e plot të tjerë luajnë me Zvicrën. Ata kanë respektuar një vend ku janë formuar si futbollistë, por dhe si njerëz. Pos kësaj kanë respektuar këshillat e vyera të agjentëve të tyre, të cilët e shohin futbollin si industri dhe u mbushin shqipeve llogaritë bankare.
Fjala vjen Granit Xhaka, i cili kërkohet nga gjysma e Premier League, ku do të shesë më shumë bluza me Kosovën apo me Zvicrën? Ku do të jetë më i ekspozuar ndaj tregut të reklamës me Kosovën apo Zvicrën?
Ndaj Graniti komunikoi një të vërtetë, e cila ka të bëjë më shumë me industrinë sesa me atdhedashurinë. Pas Xhakës ka gjasa që të njëjtin qëndrim të mbajë Shaqiri me shokë, madje edhe shqiptarët e Kosovës që luajnë me Shqipërinë.
Futbolli i sotëm nuk është më i ndryrë brenda disa sinoreve nacionale. Ka kohë që nuk ndodh. Kjo është arsyeja që Shkodran Mustafi luan me Gjermaninë dhe Jorginho me Italinë, Përparim Hetemaj me Finlandën dhe Emre Can i Liverpool nuk luan me Turqinë.
Ndaj, tani që gëzimi për pranimin në FIFA dhe UEFA po ftohet, Përfaqësuesja e Kosovës duhet të nisë të bëjë hapat e parë, ata të druajturit, e pa përvojës, sepse ata me origjinë nga Prishtina, Peja a Gjakova që luajnë gjetkë, veç për futboll duhen konsideruar të huaj, ani se në pushimet e verës vijnë me taku babën në kullën tri katëshe.
