Edhe pse ende fëmijë, arrijnë të kuptojnë shumë mirë se çfarë do të thotë nënë. Shoku i tyre i klasës ishte dikur një ndër më të mirët, por që nga shtatori i vitit të kaluar, ai ka rënë nga mësimet. Nëna e Mariglenit, Valbona Lluka, ndodhet prej 219 ditësh në gjendje kome.
Shokët e shoqet e klasës së Mariglenit të ftuar ditën e sotme në emisionin “Shqiptarët për Shqiptarët” kanë rrëfyer gjendjen në të cilën e gjejnë tashmë shokun e klasës. Ata shprehen se ai tanimë është i heshtur, mendja e tij nuk është më tek mësimet. Edhe ata e vuajnë kur shohin se me çfarë është duke u përballur shoku i klasës.
Siç e shpjegon njëri prej shokëve, Marigleni është shoku ynë, ishte një nga nxënësit më të mirë, por për shkak të fatkeqësisë ka rënë nga mësimet.
“Marigleni është shoku ynë. Ka qenë me rezultate shumë të larta, ishte nxënësit më i mirë. Për shkak të asaj që i ka ndodhur me nënën, ka rënë me mësime. Është shumë i edukuar por tashmë preket shumë shpejt. Më vjen shumë keq, dua ta ndihmojmë, me gjithë zemër. Ne s’mundemi.”
Gjithashtu, një shok tjetër i klasës së Mariglenit shprehet se qenë i gëzuar por kohët e fundit prej fatkeqësisë tani është shumë i mërzitur dhe ndjen dhimbjen e vetmisë, i mungon nëna.
“Ka qenë i gëzuar por kohët e fundit prej fatkeqësisë që i ndodhi, ai tani është shumë i mërzitur, shumë i mbyllur. Ka dhimbjen e vetmisë, i mungon nëna. Pasi dëgjova tragjedinë e tij, gjithmonë çdo ditë sa herë që zgjohem, përqafoj nënën time thjesht jam pa fjalë. Unë shpresoj shumë që pasi shqiptarët ta dëgjojnë historinë e tij, t ndihmojnë, sepse ai është thjesht një fëmijë një fëmijë i pafajshëm.”
Nga ana tjetër, një shok tjetër është shprehur se ka vëren shumë ndryshime tek shoku i tij një ndër ta është edhe se ai nuk luante më, për këtë ai bën thirrje për ta ndihmuar Mariglenin.
“Marigleni është shoku im i ngushtë dhe tek ai kam parë shumë ndryshim. Dikur dilnim jashtë, luanim por tani ai shumë pak, luajmë shumë rrallë. Fatkeqësia që i ndodhi ishte një problem shumë i madh. Jetoj afër me të dhe bashkë me shokët e shoqet, e mësuesit, menduam të vijmë tek ju, që ta ndihmojmë Mariglenin.”
