Ministrja e Infrastrukturës, Belinda Balluku, përsëriti në fillim të kësaj jave premtimet e përvitshme për mbylljen brenda pak muajve të veprave të rëndësishme kombëtare, si Rruga e Arbrit, Unaza e Madhe e Tiranës apo tuneli i Llogarasë, me deklarata thuajse të njëjta me ato që ka shprehur edhe në fillim të vitit të kaluar.
Balluku është shumë e ndjeshme kur bëhet fjalë për shpenzime qindra milionë euro në tendera të dyshimtë dhe, me akuza publike për abuzivitet dhe korrupsion.
Por, zëvendësja e kryeministrit Edi Rama nuk është aspak elastike, kur institucionit të saj i duhet që të kryejë pagesa që nuk rrjedhin nga tenderat, siç janë, fjala vjen, detyrimet e Ministrisë ndaj kompanive private që kanë fituar të drejtën në Gjykatat e Arbitrazhit.
Madje, në një rast që ka ndjekur “Gijotina”, Balluku dhe Ministria e saj kanë të paktën 4 vjet që u luten gjykatave të mos pranojë një vendim Arbitrazhi Ndërkombëtar, ku institucioni është ngarkuar me një detyrim financiar në shumën rreth 500 mijë euro.
Në 3 Janar 2024, Gjykata e Lartë ka regjistruar rekursin e Ministrisë së Infrastrukturës, kundër urdhrit të ekzekutimit të një shoqërie përmbarimore private, e cila detyron Belinda Ballukun dhe vartësit e saj të paguajnë shumën mbi 400 mijë euro për kompaninë “V….” shpk, si detyrim që rrjedh nga një vendim i Gjykatës Ndërkombëtare ICC.
“Gijotina” i shkoi disi më thellë kësaj historie, për të kuptuar se për çfarë bëhej fjalë konkretisht, në kushtet kur qeveria shqiptare është shumë jo-transparente për proceset në Gykatat e Arbitrazhit Ndërkombëtar.
Vendimi i Arbitrazhit
Kompania “V…” shpk dhe Autoriteti Portual i Durrësit, strukturë varësie e Ministrisë së Infrastrukturës, kishin një kontratë shërbimi, e cila parashikonte që për çdo mosmarrëveshje, t’i drejtoheshin Gjykatës së Arbitrazhit Ndërkombëtar.
Në vitin 2015, Autoriteti Portual i Durrësit, nën orientimin e Ministrisë së Infrastrukturës, ndërpret në mënyrë të njëanshme kontratën. Kompania “V…” shpk i drejtohet Arbitrazhit Ndërkombëtar, ku kërkon dëmshpërblimin financiar.
Gjykata Ndërkombëtare e Arbitrazhit (ICC), dega e Romës, me vendimin nr. 21.069/MHM, datë 29.11.2016, ka vendosur që ish-Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës (sot Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë), t’i paguajë shoqërisë “V….” shpk shumat si vijon:
- 396. 077 Euro plus interesin mbi këtë shumë në normën 3% mbi normën huadhënse të Bankës së Shqipërisë, e krijuar çdo muaj nga data 22 dhjetor 2015 deri në datën e kryerjes së plotë të pagesës efektive;
- 229 Paund Britanik, plus interesin në këtë shumën 3% mbi normën huadhënëse të Bankës së
Shqipërisë, e krijuar çdo muaj nga data 22 dhjetor 2015 deri në datën e kryerjes së plotë të pagesës
efektive;
- 65 000 USD, paguajnë paraprakisht për Gjykatën Ndërkombëtare të Arbitrazhit ICC. (Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës e Republikës së Shqipërisë dhe V…. shpk ndajnë në mënyrë të barabartë kostot totale të këtij arbitrazhi, në shumën 130 000 dollarë amerikan.
Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës e Republikës së Shqipërisë urdhërohet t’i paguajë V…..shpk shumën 65.000 USD, paguajnë paraprakisht për Gjykatën Ndërkombëtare të Arbitrazhit ICC (është paguar).
- 47,509 lekë dhe
- 1,788,9 euro taksat dhe sigurimet shoqërore etj, që Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës e Republikës së Shqipërisë dhe “V….. shpk” ndajnë në mënyrë të barabartë kostot e vendit të seancës dëgjimore etj.
Në zbatim të këtij vendimi ka dalë urdhri i Ministrit të Infrastrukturës nr. 326, datë 18.12.2017.
Ndërkohë, vendimi i Arbitrazhit Ndërkombëtar, për t’u bërë i zbatueshëm nga autoritetet shqiptare, duhet të njihet nga Gjykata e Apelit të Tiranës.
Kjo e fundit, me një vendim të vitit 2017, ka bërë njohjen e vendimit të Arbitrazhit. Pjesë e këtij procesi gjyqësor ishte edhe rillogaritja e detyrimeve financiare, ku përfshiheshin edhe interest dhe shërbimet përmbarimore. Kjo rillogaritje shtoi dyfish detyrimet e Ministrisë së Infrastrukturës ndaj kompanisë private.
Pas vendimit të Gjykatës së Apelit të Tiranës, përmbaruesi gjyqësor, në dhjetor 2018, njofton Ministrinë e Infrastrukturës se “detyrimi aktual i Ministrisë së Infrastrukturës ndaj kompanisë “V….” shpk, duke përfshirë edhe tarifën përmbarimore, është 1.084.060 euro, 655 Paund Britanik dhe 7.336.032 lekë”.
Ministria e Infrastrukturës, e cila më herët kishte nxjerrë urdhrin e pagesës për shumën rreth 500 mijë euro, sipas vendimit të Arbitrazhit, nuk ishte aspak dakord me rillogaritjen e kryer nga Gjykata e Apelit e Tiranës, në vendimin për njohjen e vendimit të huaj.
Për këtë arsye, Balluku i drejtohet Gjykatës Administrative të Tiranës, në të cilën kundërshtohet urdhri i ekzekutimit të përmbaruesit gjyqësor, në të cilin kërkohej që, sipas vendimit të Apelit, shuma që Ministria e Infrastrukturës i detyrohej kompanisë “V…” shpk ishte në total mbi 1 milionë euro.
Gjykata administrative e Shkallës së Parë, me një vendim të marrë në qershor 2020, vendosi të pranojë kërkesën e Ministrisë së Belinda Ballukut.
Sipas trupës gjykuese, “Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë ka shlyer detyrimet në përputhje me Vendimin e Formës së Prerë, të Gjykatës Ndërkombëtare të Arbitrazhit…” të çështjes nr. 21,069/MHM, date 29.11.2016”.
Shoqëria përmbarimore, duke mos qenë dakord me këtë vendim, e ankimon pranë Gjykatës Administrative të Apelit.
Trupa gjykuese e shkallës së dytë, me një vendim të marrë në nëntor të vitit 2023, e përmbys tërësisht situatën në disfavor të Belinda Ballukut dhe Ministrisë së saj.
Kolegji gjyqësor i Apelit Administrativ vendos të ndryshojë vendimin e shkallës së parë, duke rrëzuar padinë e Ballukut dhe duke i dhënë të drejtë shoqërisë përmbarimore.
Ky vendim, si rregull, është i formës së prerë dhe duhet zbatuar menjëherë. Por, Belinda Balluku dhe institucioni që ajo drejton, shpresojnë të marrin një vendim në favor të tyre në Gjykatën e Lartë.
Për këtë arsye, Balluku ka ushtruar rekurs, duke kërkuar pezullimin e pagesës deri sa Gjykata e Lartë të shqyrtojë në themel padinë e saj kundër shoqërisë përmbarimore, e, rrjedhimisht, kundër detyrimeve financiare ndaj kompanisë private.
©️Copyright Gijotina.com
Ky artikull është ekskluziv i Gijotina.com, gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”. Shkrimi mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar Gijotina.com dhe në fund të vendoset linku i burimit, në të kundërt çdo shkelës do të mbajë përgjegjësi sipas Nenit 178 të Ligjit Nr/ 35/2016.
Ministrja e Infrastrukturës, Belinda Balluku, përsëriti në fillim të kësaj jave premtimet e përvitshme për mbylljen brenda pak muajve të veprave të rëndësishme kombëtare, si Rruga e Arbrit, Unaza e Madhe e Tiranës apo tuneli i Llogarasë, me deklarata thuajse të njëjta me ato që ka shprehur edhe në fillim të vitit të kaluar.
Balluku është shumë e ndjeshme kur bëhet fjalë për shpenzime qindra milionë euro në tendera të dyshimtë dhe, me akuza publike për abuzivitet dhe korrupsion.
Por, zëvendësja e kryeministrit Edi Rama nuk është aspak elastike, kur institucionit të saj i duhet që të kryejë pagesa që nuk rrjedhin nga tenderat, siç janë, fjala vjen, detyrimet e Ministrisë ndaj kompanive private që kanë fituar të drejtën në Gjykatat e Arbitrazhit.
Madje, në një rast që ka ndjekur “Gijotina”, Balluku dhe Ministria e saj kanë të paktën 4 vjet që u luten gjykatave të mos pranojë një vendim Arbitrazhi Ndërkombëtar, ku institucioni është ngarkuar me një detyrim financiar në shumën rreth 500 mijë euro.
Në 3 Janar 2024, Gjykata e Lartë ka regjistruar rekursin e Ministrisë së Infrastrukturës, kundër urdhrit të ekzekutimit të një shoqërie përmbarimore private, e cila detyron Belinda Ballukun dhe vartësit e saj të paguajnë shumën mbi 400 mijë euro për kompaninë “V….” shpk, si detyrim që rrjedh nga një vendim i Gjykatës Ndërkombëtare ICC.
“Gijotina” i shkoi disi më thellë kësaj historie, për të kuptuar se për çfarë bëhej fjalë konkretisht, në kushtet kur qeveria shqiptare është shumë jo-transparente për proceset në Gykatat e Arbitrazhit Ndërkombëtar.
Vendimi i Arbitrazhit
Kompania “V…” shpk dhe Autoriteti Portual i Durrësit, strukturë varësie e Ministrisë së Infrastrukturës, kishin një kontratë shërbimi, e cila parashikonte që për çdo mosmarrëveshje, t’i drejtoheshin Gjykatës së Arbitrazhit Ndërkombëtar.
Në vitin 2015, Autoriteti Portual i Durrësit, nën orientimin e Ministrisë së Infrastrukturës, ndërpret në mënyrë të njëanshme kontratën. Kompania “V…” shpk i drejtohet Arbitrazhit Ndërkombëtar, ku kërkon dëmshpërblimin financiar.
Gjykata Ndërkombëtare e Arbitrazhit (ICC), dega e Romës, me vendimin nr. 21.069/MHM, datë 29.11.2016, ka vendosur që ish-Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës (sot Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë), t’i paguajë shoqërisë “V….” shpk shumat si vijon:
- 396. 077 Euro plus interesin mbi këtë shumë në normën 3% mbi normën huadhënse të Bankës së Shqipërisë, e krijuar çdo muaj nga data 22 dhjetor 2015 deri në datën e kryerjes së plotë të pagesës efektive;
- 229 Paund Britanik, plus interesin në këtë shumën 3% mbi normën huadhënëse të Bankës së
Shqipërisë, e krijuar çdo muaj nga data 22 dhjetor 2015 deri në datën e kryerjes së plotë të pagesës
efektive;
- 65 000 USD, paguajnë paraprakisht për Gjykatën Ndërkombëtare të Arbitrazhit ICC. (Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës e Republikës së Shqipërisë dhe V…. shpk ndajnë në mënyrë të barabartë kostot totale të këtij arbitrazhi, në shumën 130 000 dollarë amerikan.
Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës e Republikës së Shqipërisë urdhërohet t’i paguajë V…..shpk shumën 65.000 USD, paguajnë paraprakisht për Gjykatën Ndërkombëtare të Arbitrazhit ICC (është paguar).
- 47,509 lekë dhe
- 1,788,9 euro taksat dhe sigurimet shoqërore etj, që Ministria e Transportit dhe Infrastrukturës e Republikës së Shqipërisë dhe “V….. shpk” ndajnë në mënyrë të barabartë kostot e vendit të seancës dëgjimore etj.
Në zbatim të këtij vendimi ka dalë urdhri i Ministrit të Infrastrukturës nr. 326, datë 18.12.2017.
Ndërkohë, vendimi i Arbitrazhit Ndërkombëtar, për t’u bërë i zbatueshëm nga autoritetet shqiptare, duhet të njihet nga Gjykata e Apelit të Tiranës.
Kjo e fundit, me një vendim të vitit 2017, ka bërë njohjen e vendimit të Arbitrazhit. Pjesë e këtij procesi gjyqësor ishte edhe rillogaritja e detyrimeve financiare, ku përfshiheshin edhe interest dhe shërbimet përmbarimore. Kjo rillogaritje shtoi dyfish detyrimet e Ministrisë së Infrastrukturës ndaj kompanisë private.
Pas vendimit të Gjykatës së Apelit të Tiranës, përmbaruesi gjyqësor, në dhjetor 2018, njofton Ministrinë e Infrastrukturës se “detyrimi aktual i Ministrisë së Infrastrukturës ndaj kompanisë “V….” shpk, duke përfshirë edhe tarifën përmbarimore, është 1.084.060 euro, 655 Paund Britanik dhe 7.336.032 lekë”.
Ministria e Infrastrukturës, e cila më herët kishte nxjerrë urdhrin e pagesës për shumën rreth 500 mijë euro, sipas vendimit të Arbitrazhit, nuk ishte aspak dakord me rillogaritjen e kryer nga Gjykata e Apelit e Tiranës, në vendimin për njohjen e vendimit të huaj.
Për këtë arsye, Balluku i drejtohet Gjykatës Administrative të Tiranës, në të cilën kundërshtohet urdhri i ekzekutimit të përmbaruesit gjyqësor, në të cilin kërkohej që, sipas vendimit të Apelit, shuma që Ministria e Infrastrukturës i detyrohej kompanisë “V…” shpk ishte në total mbi 1 milionë euro.
Gjykata administrative e Shkallës së Parë, me një vendim të marrë në qershor 2020, vendosi të pranojë kërkesën e Ministrisë së Belinda Ballukut.
Sipas trupës gjykuese, “Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë ka shlyer detyrimet në përputhje me Vendimin e Formës së Prerë, të Gjykatës Ndërkombëtare të Arbitrazhit…” të çështjes nr. 21,069/MHM, date 29.11.2016”.
Shoqëria përmbarimore, duke mos qenë dakord me këtë vendim, e ankimon pranë Gjykatës Administrative të Apelit.
Trupa gjykuese e shkallës së dytë, me një vendim të marrë në nëntor të vitit 2023, e përmbys tërësisht situatën në disfavor të Belinda Ballukut dhe Ministrisë së saj.
Kolegji gjyqësor i Apelit Administrativ vendos të ndryshojë vendimin e shkallës së parë, duke rrëzuar padinë e Ballukut dhe duke i dhënë të drejtë shoqërisë përmbarimore.
Ky vendim, si rregull, është i formës së prerë dhe duhet zbatuar menjëherë. Por, Belinda Balluku dhe institucioni që ajo drejton, shpresojnë të marrin një vendim në favor të tyre në Gjykatën e Lartë.
Për këtë arsye, Balluku ka ushtruar rekurs, duke kërkuar pezullimin e pagesës deri sa Gjykata e Lartë të shqyrtojë në themel padinë e saj kundër shoqërisë përmbarimore, e, rrjedhimisht, kundër detyrimeve financiare ndaj kompanisë private.
©️Copyright Gijotina.com
Ky artikull është ekskluziv i Gijotina.com, gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”. Shkrimi mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar Gijotina.com dhe në fund të vendoset linku i burimit, në të kundërt çdo shkelës do të mbajë përgjegjësi sipas Nenit 178 të Ligjit Nr/ 35/2016.
