Nga Ilir Hoxholli
Ata nuk i morën dot ato puthje, ato ledhatime, ato fjalë që të japin zemër, e mësuesja për ty bëhet më e dashur, rruga drejt dijes më e lehtë.
Të gjithë e mbajmë mend momentin, kur kemi dalë nga shkolla ditën e parë dhe kemi vrapuar drejt prindërve për t’u treguar eksperiencën e ditës së parë të shkollës. Ajo përkëdhelje vlen sa gjithë bota. Por, jo gjithkush e ka këtë moment. Xhonledjo dhe Behije Mentushi motër e vëlla kanë një histori të dhimbshme, prindërit e tyre humbën jetën në mënyrë tragjike duke na i lënë amanet këta dy vogëlushë. Për ta kujdeset halla e tyre, me vështirësitë që jeta përballë çdo jetim, ku për të mbijetuar mbase as nuk mund të marrin një buzëqeshje, as përkëdheljen, as kënaqësinë e një note të mirë nuk kanë me kë ta ndajnë.
Ju kërkoj ndjesë që sot në këtë ditë mund t’jua kem prishur sadopak gëzimin duke ndarë me ju miq këtë histori, por qëllimi është t’i themi njëri tjetrit si prindër, që nëse në klasat tuaja ndodhen fëmijë pa prindër, t’i kthejmë syte ndaj tyre.
Sot, dua të përshëndes dhe një lutje me shpirt për Bujar Lulaj, nën kujdesin e tij këta fëmijë pa prindër dhe shumë të tjerë do të shkollohen falas. Nuk mund t’ua zëvendësojmë prindërit, por sot ju themi se ju duam shumë, çdo përkedhelje mbi kokat tuaja është një parajsë shpirtërore më vete…
Kur të rriteni mos e harroni këtë burrë, kur të rriteni jam i sigurtë që shoqërinë do ta bëni më të mirë.
Ne, të dashur prindër duhet të jemi më të kujdesshëm në dhuratat ndaj fëmijëve tanë, të mos e kthejmë në garë mes fëmijëve dhe kërkesave ndaj tyre. Do të mjaftonte zemra e një jetimi, e një fëmije në nevojë, në klasë me fëmijët tanë, që dhimbja nuk i lejon të buzëqeshin. E nëse prindërit e tyre janë tek Zoti, amaneti i Zotit dhe kujdesi i Tij ndaj tyre është mbi shpatullat tona. Të bëjmë mirë, sepse e mira nuk humbet, Zoti ju jep fëmijë të edukuar që do t’ju jenë mirënjohës për tërë jetën. Sot, u lumturova njësoj si për fëmijët e mij, sot vërtetë ishte dita ime më e bukur…
